Rozmowa z Michałem Tramerem dyrektorem Teatru Lalki Tęcza
PIOTR MERECKI: Festiwal Plastyki Teatrów Lalki i Formy Tęcza organizuje po raz trzeci, jak bogaty będzie program tegorocznego spotkania lalkarzy?
MICHAŁ TRAMER: Moim zdaniem będzie bardzo bogaty. Zaprosiliśmy 12 spektakli, do tego chcemy jeszcze pokazać nasze produkcje, których nie mieliśmy okazji zaprezentować na poprzednim Festiwalu z powodu kontuzji i chorób w zespole artystycznym Tęczy. W tym roku chcemy te zaległości nadrobić. Zależy nam żeby słupskim widzom pokazać to co dzieje się w życiu teatralnym w Polsce, a środowisku teatralnemu chcemy z kolei pokazać co robimy w Słupsku. Jest to dla nas bardzo istotne. Staraliśmy się dobierać spektakle tak, by było coś dla starszych i APLIKACJE WSPARCIEM osób niewidomych młodszych widzów, aby każdy mógł coś znaleźć. Staraliśmy się też – my, czyli cała komisja która dokonywała wyboru – wybrać spektakle możliwie najbardziej zróżnicowane jeśli chodzi o stylistykę
i konwencję, więc rzeczywiście będzie bardzo różnorodnie.
Każdy z poprzednich festiwali miał wątek zagraniczny, pojawiały się spektakle teatrów z Europy. Jak będzie w tym roku?
Jeśli wszystko się dobrze ułoży zaprosimy spektakl „Lemba” z Hiszpanii. Zgłoszeń było dużo więcej z zagranicy, ale trzeba przyznać, że propozycja polskich teatrów była w tym roku wyjątkowo mocna. Więc wybraliśmy w większości przypadków polskie spektakle. Natomiast jury oceniające przedstawienia będzie jak co roku międzynarodowe. W pierwszej edycji był w nim Pavel Hubička z Czech, w drugiej, reprezentujący niemieckie teatry, Monika Gerboc
i Bartholomaus Kleppek. W tym roku ponownie zaprosiłem Pavla Hubićkę, ale także Yumi Hayashi, scenografkę japońską, większość czasu mieszkającą w Pradze. Zapraszam twórców i znawców teatru formy spoza Polski dlatego, że są oni stosunkowo mało związani z naszym środowiskiem teatralnym, mają spojrzenie z zewnątrz, co jest moim zdaniem cenne w tym przypadku.
Czy w pracach jury wesprze ich także – co staje się już tradycją – laureat poprzedniego Festiwalu?
Tak, oczywiście. Chciałbym by utrwaliło się to jako zwyczaj naszego Festiwalu. W pracach jury udział weźmie w tym roku Ewelina Ciszewska, która była laureatką pierwszej edycji. Nie mogliśmy jej zaprosić przed rokiem – spektakl z jej choreografią uczestniczył bowiem
w drugim Festiwalu. Ewelina Ciszewska jest osobą bardzo kompetentną, rektorką Akademii Teatralnej, filii we Wrocławiu. Zaprosiłem w tym roku również Karola Smacznego, z grupy „Wolność”, wykładowcę Białostockiej Akademii Teatralnej, którego spektakl „Syn” był laureatem ubiegłorocznego Festiwalu. Stała członkinią naszej komisji jest Anna Jazgarska, teatrolożka i recenzentka, która bardzo nam pomagała w pracach na etapie kwalifikacji spektakli do udziału w naszej imprezie.
Mówiłeś, że oferta zgłoszona do udziału w słupskim Festiwalu jest bardzo mocna
i różnorodna, jak jest z samym zainteresowaniem udziałem w nim?
Jest porównywalnie z ubiegłym rokiem. Czyli duże. Rekordowy był nabór 50 spektakli. Zgłoszono wówczas prawie 80 przedstawień. Z powodu tak dużej liczby wprowadziliśmy pewne ograniczenia, m. in. to, że sztuka nie powinna być starsza niż dwa lata. Za wyjątkiem spektakli, które nie były prezentowane do tej pory na polskich festiwalach.
Wiemy, że rozstajesz się z „Tęczą”, a w każdym razie z fotelem dyrektora Teatru. Stąd pytanie: co będzie z czwartym Festiwalem?
To pytanie trzeba będzie skierować do mojej następczyni bądź następcy po rozstrzygnięciu konkursu na to stanowisko, co ma nastąpić do maja tego roku. Czy Festiwal przetrwa? Oby tak. Mam nadzieję, że tak. Myślę, że impreza na tyle przyjęła się już w naszym środowisku, że będzie kontynuowana. Może niekoniecznie corocznie, może jako biennale. To przecież duże wydarzenie jak na mały zespół Teatru Lalki Tęcza. O potrzebie jego kontynuacji świadczy choćby wciąż ogromna liczba zgłoszeń. Czy zostanę zaproszony do współpracy? Byłoby mi bardzo miło i chęć takiego wspólnego działania deklaruję.
