Muszę siebie tutaj rozproszoną znaleźć

0
389
Magda Tramer

21 kwietnia 2024 roku rozpoczęła się druga edycja Festiwalu Plastyki Teatrów Lalki i Formy. To nowe, coroczne wydarzenie, którego celem jest zwrócenie uwagi na afektywny wymiar scenografii i form lalkarskiego wyrazu.

Magda Tramer

Spektaklem otwierającym festiwal była “ŻABA nie Śmieszka” w wykonaniu zespołu aktorskiego Olsztyńskiego Teatru Lalek, w reżyserii Agi Błaszczak. Alegoryczna historia żaby poszukującej zrozumienia i akceptacji w oceanicznej toni zachwyca feerią odcieni oraz przemyślanym designem kostiumów i animantów. Pod tym kątem to postać Meduzy najbardziej zwróciła naszą uwagę. Pomimo, że nie była ona główną bohaterką, to ze względu na swój gargantuiczny rozmiar wypełniała większość przestrzeni scenicznej. Twórcom udało się przy tym zachować jej lekkość i delikatność, a także pewnego rodzaju efemeryczność. Ma to także odzwierciedlenie w zachowaniu bohaterki, która odrzucona przez wszystkich, na wszelkie próby kontaktu reaguje agresją. Wraz z Żabą przechodzą przez różne stadia znajomości, w trakcie których uczą się budowania wzajemnego zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Spektakl zwraca uwagę na powszechny problem stereotypizacji
i tego, w jaki sposób postrzeganie przez nas naszego własnego “Ja” jest kształtowane przez innych. Jednocześnie, mówi także o ustanawianiu własnych granic w relacjach z bliskimi
i dbaniu o własne poczucie komfortu i mierzeniu się ze zinternalizowanymi lękami. Problematyka osobistego wzrostu zostaje wyraźnie zaznaczona dzięki zastosowaniu metaforyki wznoszenia się. Żaba opada na dno i wypływa ku górze, jednak nie wszyscy
z jej towarzyszy są w stanie zrobić to samo. Terapetyczna konstrukcja fabuły ma także przełożenie na plastykę spektaklu. Ambientowa, spokojna muzyka współgra ze stonowaną kolorystyką utrzymaną w gradientach błękitu i zieleni. Łagodne, żółte światło delikatnie oświetlało scenę, tworząc iluzję promieni słonecznych rozproszonych w wodnej toni. Kulminację osiągnęło to w finalnym momencie spektaklu, w trakcie którego zostaje ukazany transtemporalny charakter Meduzy, jej zdolność do ciągłego odradzania się
i powracania w nowej formie. Spektakl staje się zwierciadłem,
w którym może przejrzeć się każdy z widzów, niezależnie od wieku. Warto jest przyjrzeć się tej historii, i podobnie jak jej bohaterowie, zastanowić się nad naturą własnych, osobistych relacji.

aut: Aleksandra Mazur, Anna Piórkowska, Adam Szydzik
Studenckie Koło Teatrologiczne UMK https://www.facebook.com/skt.umk

“ŻABA nie Śmieszka”
Autor: Michał Kaźmierczak
Reżyser: Aga Błaszczak
Choreografia: Ewelina Ciszewska
Muzyka: Rafał Ryterski
Scenografia: Joanna Kubik

Aktorzy: Monika Gryc, Agnieszka Harasimowicz, Jakub Ignasiak, Mateusz Mikosza, Marcin Młynarczyk, Jagna Polakowska, Karolina Sadowska, Sylwia Wiensko

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here