Jeden juror, ale wiele werdyktów. Jedno źródło inspiracji, ale niezliczona ilość dziedzin. Jeden festiwal, ale trzy dni. Jeden Witkacy, ale 25. Międzynarodowy „Witkacy pod strzechy”!
Zapraszamy Ciebie! Artysto zainspirowany twórczością Witkacego! Zaprezentuj się w sposób dowolny, nie ma żadnych ograniczeń co do formy wystąpienia, mogą być to recytacja, monodram, wywiedzione ze słowa, teksty śpiewane, instalacje plastyczne, fotografia oraz wszelkie inne dzieła oraz wszystkie odmiany nurtów: zawraca-kontrafaudyzm, neo-pseudo-kretynizm, fiktobydlęcyzm i co ślina-do-gęby-przyniesizm.
Zarezerwuje sobie czas w dn.
15-17 września 2022 r.
Wypełnij kartę zgłoszeniową do 12 sierpnia!
(karty dostępne na www.witkacy.art.pl)
Jurorką tej edycji konkursu jest
Natalia Kruszyna
Natalia Kruszyna – historyczka sztuki, muzeolożka i aktorka, nierzadko łącząca swoje pasje. Z werwą prowadzi popularne wykłady o sztuce, organizuje wystawy, pisze o plastyce tak, by dotrzeć do wrażliwości czytelnika, uważając za swą powinność bycie tłumaczem, a nie prawodawcą. Pracuje w Muzeum Historii Katowic, gdzie m.in. opiekuje się portretami Witkacego oraz tworzy kolekcję prac Hansa Bellmera. Współdziała z wieloma artystami i niezależnymi teatrami, dla których obraz jest istotnym środkiem wyrazu, a wynikające zeń emocje pomagają odnaleźć drogę do rozumienia sztuki. Jest autorką wystaw, esejów i artykułów o sztuce, zwłaszcza współczesnej, których bohaterami są między innymi: Hans Bellmer, Jerzy Duda-Gracz, Zdzisław Stanek, Konrad Swinarski oraz oczywiście Stanisław Ignacy Witkiewicz. Jest współautorką książki i płyty Pałam chęcią malowania Jej Asymetrji… Witkacy, oraz autorką albumu Witkacy i kobiety. Nienasycenie. (tu: https://www.mhk.katowice.pl/images/artykuly/inne/do-pobrania/witkacy-nienasycenie.pdf). Wielokrotnie aranżowała teatralne wernisaże wystaw, także witkacowskich, oraz ilustrowała przy pomocy dzieł sztuki rozmaite artystyczne prezentacje. Jest autorką cyklu programów o sztuce pt. „Obrazki z wystawy… i magazynów”, których pierwsze 12 odcinków zostało poświęconych Kolekcji Asymetrycznej Damy Witkacego (tu: https://www.mhk.katowice.pl/index.php/muzeum-on-line/filmy/nasze-filmy/obrazki-z-wystawy).
Nie można nie polecić tej książki.
„Empuzjon”, pierwsza po Noblu powieść Olgi Tokarczuk. W nowej powieści Olga Tokarczuk wraca do dobrze znanych z jej książek rejonów, czyli na Dolny Śląsk. Dokładniej zaś do Görbersdorfu rok przed wybuchem I wojny światowej.
Uprzedmiotowiona przez człowieka natura, która odzyskuje należne jej miejsce, kobiecość jako siła napędzająca, ochraniająca i mszcząca się na ludziach, którzy ją krzywdzą. I wreszcie bohater, przez swoją inność, bycie pomiędzy płciami, wyprowadzający nas ze sztywnych podziałów, klasyfikacji, narzuconych ról społecznych.
„Empuzjon”- początek XX wieku, młody mężczyzna przyjeżdża do położonego pod Waldenburgiem sanatorium, aby ratować nadwyrężone gruźlicą zdrowie. Pochodzący z Kresów Wschodnich Mieczysław Wojnicz jest delikatny, refleksyjny, wyrwany z codziennego życia, zaprojektowanego i nadzorowanego przez surowego ojca, który od śmierci małżonki w połogu z pełną powagą i żelazną konsekwencją wychowuje syna na twardego, odpowiedzialnego członka społeczeństwa, z którego – kto wie? – być może wykluje się kiedyś niepodległa Polska.
Dlaczego bohater ma na nazwisko Wojnicz, czy to nawiązanie do odkrywcy tajemniczego manuskryptu, którego do dziś nikomu nie udało się odczytać? Młody mężczyzna przybywa do miasta – jeden z głównych schematów narracyjnych, w których bohater może miasto podbić lub zostać przez nie pokonany, jest już w oczywisty sposób zaburzony chorobą Wojnicza, wysysającą z niego siły witalne, niezbędne do walki o miejsce w świecie.
Olga Tokarczuk w „Empuzjonie” odsłania przed czytelnikami prawdy o świecie, których albo nie zauważamy, albo za wszelką cenę nie chcemy do siebie dopuścić.
………………
10 października 2019 Akademia Noblowska poinformowała, że Olga Tokarczuk dostała literacką Nagrodę Nobla! Tym samym dołączyła do Wisławy Szymborskiej, Czesława Miłosza, Władysława Reymonta i Henryka Sienkiewicza. Tokarczuk jest jedną z najbardziej wyrazistych współczesnych pisarek. Ceni się ją za to, że ma niesamowitą pisarską wyobraźnię, a w swoich opowieściach przekracza utarte granice. Olga Tokarczuk nie boi się podejmowania trudnych tematów.
W 1993 roku wydała powieść „Podróż ludzi księgi”. Zachęcona pochlebnymi opiniami czytelników, zajęła się karierą pisarki. Największy rozgłos pisarce przyniosła wydana w 1996 roku powieść „Prawiek i inne czasy”.
Olga Tokarczuk jest dwukrotną laureatką Nagrody Literackiej „Nike” za powieści „Bieguni”, „Księgi Jakubowe” i „Prowadź swój pług przez kości umarłych”. Ta ostatnia stała się podstawą scenariusza filmu Agnieszki Holland pt. „Pokot”.
Książki autorki wzbudzają zainteresowanie czytelników nie tylko w Polsce. Ich przekłady zdobywają ważne zagraniczne wyróżnienia.
W 2018 roku pisarka otrzymała Man Booker International Prize za książkę „Bieguni”. To jedna z najważniejszych literackich nagród na świecie. Olga Tokarczuk jest pierwszą polską pisarką, która została uhonorowana tą prestiżową nagrodą.
