Rada Regionalna Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelnej Organizacji Technicznej wraz ze Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Komunikacji RP i Izbą Historii Kolei postanowiła uczcić 155-lecie wjazdu pierwszego pociągu do Słupska.
Wydarzeniu temu poświęcona będzie konferencja , która odbędzie się 1 lipca 2024r. o godz.11.00 w reprezentacyjnej Sali Słupskiego Ratusza.
Program konferencji obejmuje część oficjalną, występy artystyczne, wykłady dotyczące słupskiej kolei oraz informacje o dzisiejszych planach jej modernizacji , informacje o Izbie Historii Kolei na Pomorzu Środkowym oraz wystawy o tematyce kolejowej. Jedną z atrakcji konferencji będzie wykład dr Anety Duda z Uniwersytetu Pomorskiego ”XIX wieczne peregrynacje ziemiaństwa i arystokracji na ziemiach polskich i w Europie”.
Kilka informacji o historii słupskiej kolei:
W 1843 Towarzystwo Kolei Żelaznej Berlińsko-Szczecińskiej (Berlin-StettinerEisenbahn-Gesellschaft – BSE) ukończyło budowę linii do Szczecina – pierwszej na Pomorzu; trzy lata później (w 1846) przedłużono ją do Stargardu. Około 10 lat później spółka-córka BSE – Tylnopomorska Kolej Żelazna (Hinterpommersche Eisenbahn) – dostała koncesję na budowę linii dalej na wschód.
W czerwcu 1859 po otwarciu linii do Koszalina stacja w Stargardzie stała się stacją węzłową. Kolejne odcinki powstały na przełomie lat 60. i 70. XIX wieku:
- w lipcu 1869 z Koszalina do Słupska,
- w lipcu 1870 z Gdańska do Sopotu,
- we wrześniu 1870 ze Słupska do Sopotu.
Po zakończeniu I wojny światowej i ukształtowaniu się granic (lata 1918-1920) linia znalazła się w granicach trzech państw: Republiki Weimarskiej (Niemiec), II Rzeczypospolitej (Polski) i Wolnego Miasta Gdańska. Stacjami granicznymi stały się Groß Boschpol (Bożepole Wielkie) (po stronie niemieckiej) i Strzebielino (po stronie polskiej). Ostatnią stacją w granicach Polski przed wjazdem do Wolnego Miasta Gdańska była Kolibki Orłowo (obecnie Gdynia Orłowo). Administrację nad koleją według postanowień traktatu wersalskiego w Wolnym Mieście Gdańsku powierzono kolejom polskim PKP, jednak językiem urzędowym był język niemiecki, toteż nazwy stacji na tym obszarze miały nazewnictwo w tym właśnie języku. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 cała linia ponownie znalazła się w granicach Niemiec (III Rzeszy).
W roku 1945 linia 202 na całym odcinku znalazła się na terenie Polski.
Od 1969 roku zaczęła się elektryfikacja tej linii : kolejno zelektryfikowano następujące odcinki:
w październiku 1969 między Gdynią Gł. a Wejherowem
w grudniu 1976r. z Gdańska Gł. do Gdyni Gł. od drugiej połowy lat 80. od Stargardu w kierunku wschodnim: w grudniu 1986 do Runowa Pomorskiego,
w lipcu 1987 do Świdwina,
w grudniu 1987 do Białogardu,
w czerwcu 1988 do Koszalina,
w grudniu 1988 do Słupska.
Trwa modernizacja linii na odcinku z Gdyni do Słupska. W ramach prac linia ma być dostosowana w przyszłości do podniesienia prędkości do 200 km/h, na odcinku Wejherowo – Lębork – Słupsk dobudowany ma być drugi tor, na odcinku Rumia – Wejherowo trzeci i czwarty (dla ruchu SKM), a na odcinku Gdynia Chylonia – Rumia – czwarty (dla pociągów dalekobieżnych). Zaplanowane mają być również bezkolizyjne skrzyżowania linii kolejowej z drogami. Szacowany zakres modernizacji ma pochłonąć ok. 2 mld zł.
Jak widać z powyższego historia słupskiej kolei jest bardzo ciekawa, ciągle żywa i warto się z nią zapoznać.
Aby specjalnie uczcić Jubileusz 155-lecia słupskiej kolei już od marca tego roku w ramach zadania publicznego finansowanego przez Miasto Słupsk pasjonaci słupskiej kolei skupieni przy Izbie Historii Kolei na Pomorzu Środkowym zajmują się promocją tego jubileuszu; organizują Dni Otwarte Izby , uczestniczą w imprezach takich jak SALWA, Noc Muzeów, Dni Kolekcjonerów, Dzień Dziecka i inne słupskie imprezy plenerowe.
Warto odwiedzić Izbę Kolei w Słupsku, która mieści się przy ul. Filmowej 2 obejrzeć ponad 1000 eksponatów i posłuchać ciekawych historii związanych z naszą słupską koleją.
